Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Υπομονή

Στερεύει η υπομονή μου... Δεν ξέρω τι να κάνω πια. Εκεί που ήμασταν ωραία και καλά με την μικρή μου κουταβίνα έχει αρχίσει και φέρεται λίγο αλλοπρόσαλλα από τότε που ήρθαμε στο σπιτάκι μας.
Τώρα εδώ και 3 μέρες λερώνουμε το σπιτικό μας παρά τις πολύωρες βόλτες μας. Θα μου πείτε που να συγκριθεί η εξοχή και το χώμα με την πόλη και την άσφαλτο και δίκιο θα έχετε, αλλά δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Αυτό που με πειράζει περισσότερο είναι το γιατί το κάνει. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο.
Ας με βοηθήσει κάποιος γιατί η υπομονή μου στερεύει και δεν είναι καθόλου καλό αυτό.

3 σχόλια:

  1. Χμμμμ.... συμβουλή δεν ξέρω να σου δώσω, γιατί δεν είχα ποτέ σκυλάκι, ένα γατάκι είχα κάποτε.
    Αυτό όμως που μπορώ να σου πω με βεβαιότητα, είναι ότι ένα ζώο στο σπίτι, και μάλιστα στην πόλη, είναι μεγάλη δέσμευση και ευθύνη.
    Θα στερηθείς κάποια πράγματα που σε ευχαριστούσαν, θα ανεχθείς κάποια πράγματα που παλιότερα θα σου φαίνονταν αδιανόητα, θα αλλάξεις ίσως κάποια ωράριά σου κλπ κλπ
    Είσαι διατεθιμένη να τα κάνεις?
    Θέλει μεγάλη υπομονή σε βαρος της δικής σου ηρεμίας, εγώ ομολογώ ότι δεν την διαθέτω, γι αυτό και δεν θέλω να έχω στο σπίτι κάποιο ζωακι, 2 χρόνια είχα το γατάκι που το λάτρευα, αλλά είχα αναγκαστεί να αλλάξω την ζωή μου κι αυτό τελικα δεν μου άρεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μαλλον επειδη αλλαξε σπιτι. θελει το χρονο της να προσαρμοστει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έλενα μου ξέρω ότι θέλει πολλές θυσίες ένα σκυλάκι και είμαι έτοιμη να της κάνω. Το θέμα όμως είναι ότι δεν ξέρω πως να την βοηθήσω στο να μάθει. Αυτό είναι που με στεναχωρεί περισσότερο. Θα την πάω σε έναν εκπαιδευτή για να με βοηθήσει μάλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή