Τίτλοι ειδήσεων!

Καλημέρα!!! Τι κάνετε; Καιρό έχουμε να τα πούμε...

Κάτι η εξεταστική, κάτι η βάπτιση δεν μένει πολύ χρόνος για γράψιμο. Έχει έρθει και η ξαδέρφη μου οπότε παίζω με τον υπολογιστή μόνο τις ώρες που κοιμούνται όλοι μέσα σε αυτό το σπιτικό, όπως τώρα.

Ξενυχτισμένη λοιπόν (το μάτι έχει ανοίξει από τις 9 το πρωί) προσπαθώ να βάλλω τις σκέψεις μου σε τάξη για να πιάσω κάτι ωραία μαθηματικά που μου κλείνουν το μάτι πονηρά. Έχουν γίνει αρκετά πραγματάκια μέσα στο διάστημα που έχουμε να τα πούμε.

Θα ξεκινήσω με την βάπτιση. Πήγα στο άλλο μου σπιτικό μια βδομάδα πριν το μεγάλο γεγονός για να ετοιμάσουμε την όλη διακόσμηση. Το τρέξιμο μπόλικο τα χέρια λίγα. Δύο ζευγάρια χέρια πόσα να προλάβουν άλλωστε; Ξεκινήσαμε από τα πολύ απλά, για ζέσταμα. Φτιάξαμε όλα τα μαρτυρικά με τα φιογκάκια και τις καρφίτσες τους, βάλαμε στις μπομπονιέρες τους παπύρους από το "Χαμόγελο του Παιδιού" (η μητέρα του όμορφου βαφτιστηριού μου έφτιαξε τα πάντα στον οργανισμό για οικονομική ενίσχυση -προσκλητήρια, παιδικές μπομπονιέρες- και επέλεξε αντί για μπομπονιέρες ενηλίκων να κάνει μία δωρεά, εξού και οι πάπυροι), στολίσαμε το καλάθι για τις μπομπονιέρες και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε ανεμόμυλους από ύφασμα για την διακόσμηση της λαμπάδας και της τσάντας. Τα υλικά όμως μας άφησαν στη μέση οπότε η βόλτα στα μαγαζιά για ανεφοδιασμό και ιδέες ήταν αναγκαία. Μία ολόκληρη μέρα χάθηκε αλλά χαλάλι γιατί βρήκαμε όλα όσα χρειαζόμασταν και πολλά παραπάνω φυσικά. Την επόμενη μέρα βάλαμε μπρος τα πιστόλια (σιλικόνης φυσικά) και την ραπτομηχανή μας γιατί είχε φτάσει η Πέμπτη και δεν είχαμε διακοσμήσει τίποτα. Να ενημερώσω ότι Παρασκευή πρωί θα ξεκινάγαμε και ότι τις προηγούμενες μέρες έγιναν τα απαραίτητα Beauté, γιατί καλές οι κατασκευές αλλά δεν ήθελα να πάω στην βάπτιση με μαύρους κύκλους, σπασμένα νύχια και μουστάκι-Κολοκοτρώνη. Πρώτα έπιασα τα εύκολα μέχρι η μητέρα (αν δει ότι την αποκαλώ έτσι μάλλον θα συγκινηθεί) να τελειώσει τους ανεμόμυλους. Διακόσμησα με κορδέλες και όμορφες μαργαρίτες τα κουτάκια για τα κεριά και τα μαρτυρικά, τα κεριά για την κολυμπήθρα, το μπουκαλάκι για το λάδι και το τσαντάκι για το σαπούνι. Μέχρι να κάνω αυτά οι ανεμόμυλοι είχαν τελειώσει όποτε έπιασα να φτιάχνω την τσάντα. Για μία ακόμη φορά τα υλικά μας άφησαν χρόνους άρα έπρεπε ξανά να πάμε για ανεφοδιασμό. Μέχρι να έρθουν τα υλικά μας, έπρεπε να σιδερώσω του παιδιού τα ρούχα και τα λαδόπανα γιατί σαν υστερικές θείες (me&mammy) αποφασίσαμε ότι έπρεπε να τα πλύνουμε για να είναι 100% καθαρά και μυρωδάτα (αγοράσαμε μέχρι και διαφορετικό μαλακτικό, υποαλλεργικό για βρέφη). Εν τέλει η ώρα για να φτιάξουμε την λαμπάδα πήγε 1 το βράδυ. Βέβαια το αποτέλεσμα ήταν απίστευτο και έτσι δεν με ένοιαζε η κούραση. 

Για να καταμετρήσουμε λοιπόν τι φτιάξαμε:

• Μαρτυρικά
• Μαξιλαράκια για τα μαρτυρικά 
• Μπομπονίερες

Και τώρα τι διακοσμήσαμε:

• Λαμπάδα
• Τσάντα και τσαντάκι 
• Κεριά για την κολυμπήθρα
• Μπουκάλι για το λάδι
• Κουτί μαρτυρικών
• Κουτί κεριών

Αυτά τα ολίγα φτιάξαμε. Θα δείτε φωτογραφίες μόλις τις δω και εγώ, καθώς μέσα στον πανικό ξέχασα την φωτογραφική και δεν έχουμε κανένα ντοκουμέντο.

Επόμενο θέμα είναι φυσικά το όμορφο σκυλάκι μου, που άλλαξε τόπο διαμονής για μία ακόμη φορά. Ευτυχώς εγκλιματίστηκε σχεδόν αμέσως. Μάθαμε να μην λερώνουμε το σπίτι παρά μόνο στις μεγάλες ανάγκες και να αγαπάμε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Βέβαια παραμένει η δική μου ουρά αφού όπου πάω τρέχει από πίσω μου. Για την ώρα το απολαμβάνω ως ένδειξη αγάπης αλλά όταν θα αναπτυχθεί πλήρως μάλλον θα δημιουργεί κάποιο μικρό πρόβλημα στις μετακινήσεις μου. Στο νέο μας σπιτικό όμως είχαμε πρόβλημα με το όνομα μας. Δεν μπορούσε κανείς (για κάποιον άγνωστο λόγο) να το προφέρει σωστά. Τι Όλη (γύρω γύρω όλοι στην μέση ο Μανώλης) μας είπαν, τι Κόλιβ (ήταν λίγο μακάβριο γιατί θύμιζε τα κόλλυβα), τι Ολίβια και άλλα τέτοια άσχετα δεν μπορείτε να φανταστείτε. Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν η  90χρονη γιαγιά μας όπου μας έλεγε Κόρη (?!?!?!?!?!?) Όπως όλοι καταλαβαίνουμε το σκυλί έπαθε ένα μικρό πολιτισμικό σοκ και δεν έδινε σημασία σε κανέναν όταν την φώναζε (εκτός από εμένα φυσικά που την έλεγα "Κορίτσι μου" και ερχόταν χαρούμενη). 
Σε όλο αυτό το Βατερλό προστέθηκε και η απότομη γνωριμία με πάρα πολύ κόσμο λόγω της βάπτισης. Βέβαια ήταν κάτι που έδειχνε να το απολαμβάνει καθώς την γέμιζαν όλοι με χάδια. Θέλανε να την κεράσουν και λιχουδιές αλλά εγώ σαν μέγαιρα (που είμαι άλλωστε) τους το απαγόρευα δια ροπάλου. Έτσι η όμορφη κουταβίνα ξεκίνησε για μία ακόμη φόρα να ψάχνει για όνομα. Αφορμή και το 3ημέρο για την βάπτιση, φίλοι και συγγενείς ρίχτηκαν στην αναζήτηση. Ακούστηκαν πολλά για μία ακόμη φορά με το επικρατέστερο να είναι το Κάρλα (εμένα μου θύμιζε την Μπρούνι και  ένιωθα μία σιχασιά). Βέβαια ούτε αυτό το κρατήσαμε γιατί πολλοί νόμιζαν ότι την λέμε  Κα_λα (Τελεία και παύλα Κάρλα είσαι....) που ήταν τραγικότατο και συνάμα άπειρα καγκούρικο. Απόρριψη ονόματος και πάμε για άλλα! Εγώ συνέχισα να την λέω Olive μέχρι που δέχτηκα ένα τηλέφωνο από την μητέρα (γέλιο-κλάμα) και μου ανακοίνωσε ότι θα την λέμε Ρόζα (η ναζιάρα με τα σγουρά μαλλιά - άπειρο γέλιο για πολλούς λόγους). Άρα και το όνομα αυτής Ρόζα!!!  

Θυμάστε που είχα ξεκινήσει ένα φωτιστικό;;; Ήταν μια μεγάλη αποτυχία καθώς μέσα στη νύχτα ξεφούσκωσε με κάποιον μαγικό τρόπο το μπαλόνι και πήγε περίπατο η προσπάθεια (Ε. είσαι σίγουρη ότι δεν το έκανες εσύ; :-p ). Μετά την εξεταστική θα κάνω ξανά την προσπάθεια μου και θα φωτογραφήσω και τα στάδια!

Αυτά τα ολίγα για τώρα. Πάω με πολύ χαρά να διαβάσω Πιθανότητες που δίνω αύριο! 

Φιλάκια!

Υ.Γ. Κάποιος τηγανίζει κολοκυθάκια (ναι ναι στις 10 το πρωί) και μου έχει σπάσει την μύτη αν και δεν τα τρώω. Λογικά θα κάνει πατάτες, όποτε λατρεμένε μου γείτονα να έρθω να φάω;;;; 

Υ.Γ.2 Αυτη την ανάρτηση την παιδεύω 4-5 μέρες!!!!