Σας έχει τύχει να αγαπήσετε έναν αριθμό;;; Αυτό έχω πάθει! Δεν μπορώ να αποχωριστώ τον παλιό μου αριθμό! Τον αγαπώ σας λέω!!! Τι έχω πάθει;;; Ένα χαζονούμερο είναι αλλά εκεί κολλημένη μαζί του. Μου φαίνεται βουνό να κάνω την διαδικασία από την αρχή! Και στείλε μνμ σε γνωστούς ότι άλλαξες και όλα τα σχετικά. Ουφ! Πάω να κλάψω για τον αριθμό μου..
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012
Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012
Trust no one
Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
Καφές από τα παλιά
Σήμερα ξύπνησα με μία ανάμνηση. Πριν κάποια χρόνια τέτοια μέρα έπινα καφέ στο ΤΕΙ της Αθήνας στην λέσχη με το μάτι να μην έχει ανοίξει και ας είχα τελειώσει από πρωινό μάθημα Ιταλικών. Εκεί αυτό κλειστό. Καθόμουν με άτομα που μόλις τους είχα γνωρίσει και γελάμε, μιλάγαμε, γνωριζόμασταν. Έξω να βρέχει και σχεδόν να έχουμε εγκλωβιστεί μέσα στις εγκαταστάσεις.
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012
Κρατάς μυστικό;
Έχει εδώ και πολύ καιρό αλλά δεν έχει σταματήσει να με προβληματίζει. Ο λόγος περί μυστικών. Αυτές οι μικρές αλήθειες που θέλουμε να τις μοιραστούμε με κάποιον για να ελαφρύνει το μέσα μας, χωρίς όμως να το μάθει και όλος ο κόσμος.
Γνωρίζεις λοιπόν εσύ κάτι που μπορεί να χαλάσει μία σχέση (είτε φιλική είτε ερωτική). Τι κάνεις οεο;
Αν το πεις σίγουρα θα υπάρξουν επιπτώσεις. Θα χάσεις αυτόν που στο εκμυστηρεύτηκε. Μπορεί να χάσεις και τον άλλο. Μπορεί να μαλώσουν μεταξύ τους και να μην ξαναμιλήσουν. Από την άλλη μπορεί να μην τους κλονίσει καθόλου. Αλλά εσύ δεν μπορείς να το προβλέψεις.
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012
Συγγνώμη γεννήθηκα άνθρωπος.
Μία φίλη κάποτε μου είχε πει... "Τώρα μιας και το είπε δεν θα το κάνω... Συγγνώμη αλλά γεννήθηκα Αύγουστο, δεν το ελέγχω!"
Σε έναν τέλειο κόσμο ο μόνος που θα έπρεπε να μας πει τι να κάνουμε είναι η συνείδηση μας. Πολλές φορές κάνουμε υποχωρήσεις για να δημιουργήσουμε σχέσεις (είτε φιλικές είτε ερωτικές). Αυτό καθεαυτό δεν είναι κακό αρκεί να είναι αμοιβαίες. Αν δεν είναι, χάνεις το έλεγχο και δεν μπορείς να σταματήσεις. Βυθίζεσαι μέσα στην καλή σου πρόθεση να μην στεναχωρήσεις κανέναν και εκεί χάνεσαι μέρα με την μέρα. Μέχρι την στιγμή που κοιτάς τον εαυτό σου και δεν τον αναγνωρίζεις. Απορείς που είναι ο χαρακτήρας σου, μετράς να δεις τι έχεις κερδίσει και αν αξίζει που έχασες την μάχη.
Σε έναν τέλειο κόσμο ο μόνος που θα έπρεπε να μας πει τι να κάνουμε είναι η συνείδηση μας. Πολλές φορές κάνουμε υποχωρήσεις για να δημιουργήσουμε σχέσεις (είτε φιλικές είτε ερωτικές). Αυτό καθεαυτό δεν είναι κακό αρκεί να είναι αμοιβαίες. Αν δεν είναι, χάνεις το έλεγχο και δεν μπορείς να σταματήσεις. Βυθίζεσαι μέσα στην καλή σου πρόθεση να μην στεναχωρήσεις κανέναν και εκεί χάνεσαι μέρα με την μέρα. Μέχρι την στιγμή που κοιτάς τον εαυτό σου και δεν τον αναγνωρίζεις. Απορείς που είναι ο χαρακτήρας σου, μετράς να δεις τι έχεις κερδίσει και αν αξίζει που έχασες την μάχη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)