Συγγνώμη γεννήθηκα άνθρωπος.

Μία φίλη κάποτε μου είχε πει... "Τώρα μιας και το είπε δεν θα το κάνω... Συγγνώμη αλλά γεννήθηκα Αύγουστο, δεν το ελέγχω!"

Σε έναν τέλειο κόσμο ο μόνος που θα έπρεπε να μας πει τι να κάνουμε είναι η συνείδηση μας. Πολλές φορές κάνουμε υποχωρήσεις για να δημιουργήσουμε σχέσεις (είτε φιλικές είτε ερωτικές). Αυτό καθεαυτό δεν είναι κακό αρκεί να είναι αμοιβαίες. Αν δεν είναι, χάνεις το έλεγχο και δεν μπορείς να σταματήσεις. Βυθίζεσαι μέσα στην καλή σου πρόθεση να μην στεναχωρήσεις κανέναν και εκεί χάνεσαι μέρα με την μέρα. Μέχρι την στιγμή που κοιτάς τον εαυτό σου και δεν τον αναγνωρίζεις.  Απορείς που είναι ο χαρακτήρας σου, μετράς να δεις τι έχεις κερδίσει και αν αξίζει που έχασες την μάχη.

Για ακόμα μία φορά σίγουρα δεν αξίζει. Δεν αξίζει να υποχωρείς για κάποιον που δεν κάνει το ίδιο. Και το καλύτερο δεν υπάρχει λόγος να υποχωρείς για να είσαι αρεστός. Υπάρχουν δισεκατομμύρια εκεί έξω. Σίγουρα θα σε δεχθεί κάποιος για αυτό που είσαι στα αλήθεια. Το μόνο που μας τρομάζει είναι η μοναξιά. Πραγματική μοναξιά όμως, μήπως είναι να έχεις 1000 φίλους και μην μπορείς να μιλήσεις σε κανέναν. Να μην είναι κανείς εκεί να σε ακούσει. Να σε ρωτήσει τι έχεις ή πως πέρασες την μέρα σου. Και όχι από συνήθεια απλά επειδή θέλει να διαθέσει λίγα λεπτά από τον χρόνο του για να σε ακούσει να μιλάς και να μάθει τα νέα σου. Τα μεγάλα λόγια δυστυχώς δεν βοηθούν. Το αντίθετο.. σε βοηθούν να χαλαρώσεις.

Και εκεί έρχεται ένα χαστούκι από ένα τραγούδι, από μία ταινία, από κάποιον τρίτο που σου λέει ξύπνα. Σταμάτα να προσπαθείς όταν κανείς δεν προσπαθεί για σένα. Ζήσε για σένα για λίγες ώρες. Μην έχεις τύψεις για καμία επιλογή σου. Σταμάτα να ζεις στην σκιά κάποιου. Διώξε αυτούς που ζουν στην δική σου. Η σκιά μας είναι για να μας ακολουθεί. Δεν έχει θέση κανένας μέσα της. Ποιος άλλωστε θα ήθελε να ζει σε ένα μαύρο κόσμο όπου δεν υπάρχει φως;

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ενημέρωση μαζί με λίγο θάψιμο:
Γιατί καλή μου φίλη λες ότι δεν έχεις δει κανέναν και μόλις σε πιάσω λίγο στο μπούρου μπούρου ξεπροβάλλουν πράματα και θάματα;;;
Γιατί ως στούρνος κάθομαι και ρωτάω για την ζωή σου και εσύ απλά απαντάς. Δεν είναι συνέντευξη η φιλία καλό μου.