Πλακόστρωση!

Σαν μαθήτρια και εγώ με μεγάλες βλέψεις είχα κάνει μαθήματα γραμμικού σχεδίου. Λατρεία μεγάλη και πώρωση μαζί. Καθηγητής μου ένας περίεργος αρχιτέκτονας με εξαιρετικές γνώσεις που άνετα θα έκτιζε και μόνος του χωρίς συνεργείο ουρανοξύστες. Με αυτόν τον άνθρωπο είχαμε σχέσεις με μπινελίκια τρελά καθότι με έβριζε σχεδόν σε κάθε μάθημα που το σχέδιο μου δεν ήταν το τέλειο που περίμενε. Σε εμένα κάτι τέτοιες τεχνικές πιάνουν. Με πεισμώνουν-θυμώνουν και έρχεται το επιθυμητό αποτέλεσμα πάντα με εσωτερικά καντήλια (του μπήξε του δείξε που θα μου πει εμένα έτσι, τώρα και θα του το τρίψω στην μούρη την επόμενη φορά κ.α.). Σε αυτό που δεν κατάφερε ποτέ να με πείσει να κάνω είναι ολόκληρη πλακόστρωση. Βαριόμουνα ελεεινά για κάποιον άγνωστο λόγο. Βέβαια όσο δεν του πήγαινα τελειωμένο σχέδιο τόσο μεγαλύτερη πλακόστρωση είχε το επόμενο. Και ήρθε τώρα το πλήρωμα του χρόνου μετά από 7 χρονάκια. Το όλα εδώ πληρώνονται είναι λίγο!
     

Με την αγαπητή Ε. μας μπαίνει η τρελή ιδέα να φτιάξουμε μακέτα για ένα πάρκο που σχεδιάσαμε. Μεγάλη επιτυχία. Όλα τα μονοπάτια του πάρκου ήταν με πλακόστρωση. Και να σου εγώ να σχεδιάζω χαραχτή πλακόστρωση. Με μολύβι στην αρχή και μετά πέρασμα με πενάκι. Έφτυσα αίμα. Άυπνη και να σκέφτομαι τον καθηγητή και να γελάω σαν το χαζό. Που 'σαι ρε Κ. να με δεις να με καμαρώσεις και να με αρχίσεις στο δούλεμα. Κιουρία όμως, την σχεδίασα όλη, δεν άφησα ούτε χιλιοστό.  

Βέβαια η πλακόστρωση ήταν ένα από τα πολλά μαρτύρια που περάσαμε για να φτιάξουμε την μακέτα η οποία δεν θα το κρύψω ήταν μακράν η καλύτερη μακέτα που υπήρχε. Όλοι χάζεψαν όταν την είδαν και η καθηγήτρια ένιωσε μάλλον περήφανη. Εμείς πάντως σίγουρα νιώσαμε. 

Θέλω να περιγράψω τις σουρεάλ καταστάσεις που ζήσαμε με το μικρό πεπόνι αλλά έχω και διάβασμα μπροστά μου. Θα σας δείξω όμως το βίντεο που έφτιαξα με τα χεράκια μου για να μου πείτε γνώμες! 

Υ.Γ. Εδώ χιονίζει!!!! Δεν θα το στρώσει όμως. :-(