3η και 4η μέρα

Σήμερα είναι επίσημα η τελευταία μέρα πριν την εξεταστική. Χαίρομαι διότι έχουν μείνει μόνο 3 βδομάδες από το πολυπόθητο καλοκαίρι... Άρα είμαστε πολύ κοντά! Για αρχή για να δούμε τις φωτογραφίες από την πρόκληση.

Μέρα 3... τι άλλο θα είχα στο πιάτο μου;;;; Φυσικά τα πεντανόστιμα σουτζουκάκια της μαμάς. Όπως λέει και η Α. τίποτα σαν το σπιτικό φαΐ όταν είναι μακριά από το σπίτι σου! 

Ξέρω ξέρω φαίνεται μόνο ένα κόκκινο πράγμα για όχι σουτζουκάκια. Αλλά πραγματικά υπήρχαν από κάτω. Να προσθέσω ότι μέχρι και η σάλτσα ήταν απλά υπέροχη! Επόμενοοοοοοος...

Μέρα 4 και η σημερινή! Close up ο τίτλος και εδώ έχουμε το πιο αγαπημένο μου ζουζούνι!!!! Μία πασχαλίτσα!!!!

Δεν είναι πανέμορφη;;;;;

Και τώρα νέα. Πήγα τελικά στην έκθεση και οφείλω να ομολογήσω ότι μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχικά θέλω να ξαναπώ ότι ΔΕΝ συμφωνώ με το όλο θέμα αλλά ήταν μία καλή ευκαιρία να συναντήσω από κοντά διάφορες ράτσες. Φτάνω στον χώρο και αρχίζω να ξενερώνω με όλους τους "φιλόζωους" κυνηγούς που είχαν φέρει τα σκυλιά τους. Μερικούς ήθελα απλά να τους κοπανήσω το κεφάλι στο τερέν. Δεν υπήρχαν σε συμπεριφορά. Σου έβγαζαν ότι δεν τα αγαπούσαν και τόσο πολύ. Ας μην μπω σε λεπτομέρειες και συγχύσω και εσάς και εμένα. Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι αν ζούσα ο Άρουλης μου έβαζε κάτω όλα τα Σεττερ της έκθεσης. Ποιος είναι ο Άρουλης θα με ρωτήσετε και με το δίκιο σας. Να σας τον συστήσω λοιπόν! Ιδού:

Δεν είναι ένας γλύκας; Ένα σύντομο βιογραφικό λοιπόν. Ήταν ένα πολύ χαδιάρικο αγγλικό σέττερ. Μας τον είχε δώσει ένας φίλος κυνηγός γιατί ήξερε ότι θα τον φροντίζαμε αρκετά. Το πρώτο σκυλί που μπήκε στην οικογένεια και έγινε το τρίτο παιδί των γονιών μου. Μεγάλος κυνηγός μυγών, μελισσών, κατσαρίδων και γατιών.  Γενικά ήταν αρκετά μεγαλόσωμος για την φυλή του καθώς το κεφάλι του έφτανε με άνεση το τραπέζι της κουζίνας και ότι ήταν στις γωνίες το έκλεβε με πολύ δεξιοτεχνία! Το κακό είναι ότι στις 23/12/2010 υπέκυψε στο κακό μαστοκύττωμα που είχε βγάλει στο πόδι του σε ηλικία 13. Και τώρα τα σέττερ που είδα την έκθεση ήταν αυτά. 

Μου φάνηκαν απλά μινιατούρες μπροστά στον Άρη. Ένας κύριος που είχε ένα πολύ όμορφο Γκόρντον Σέττερ μου είπε ότι μίκρυναν επίτηδες την φυλή για να είναι πιο γρήγορα. Εμένα πάντως δεν μου άρεσαν. Τέσπα αυτά είναι θέματα των κυνηγών. Για να πάρετε και εσείς μία γεύση από τα σκυλάκια που είδα ορίστε μερικές φωτογραφίες.

Αυτά περί έκθεσης! Γαμπρό δεν βρήκα για το Ροζί καθώς η μόνη συμμετοχή που υπήρχε σε Γερμανικό Μολοσσό ήταν η δεσποινίς Λευκή που την βλέπεται στην τελευταία φωτογραφία. Περιμένω απόψεις! Καληνυχτώ

Υ.Γ. Χρωστώ στην Koueen φωτογραφίες με τους πηλούς μου. Αύριο ή μεθαύριο διότι βγήκε πολύ μεγάλη η ανάρτηση.